บ้านที่ไม่ใช่บ้านที่แท้จริง

บ้านที่ซื้อมา หรือสร้างขึ้นมา หลวงพ่อชา สุภัทโท ท่านเรียกว่า บ้านของโลก หรือ บ้านข้างนอก ไม่ใช่บ้านที่แท้จริง

อาศัยอยู่ได้ชั่วคราว แล้วก็ต้องจากไป

บ้านที่สอง คือร่างกาย เราเข้าใจว่าเป็นของเรา

ก็ไม่ใช่อีก

มันแก่ มันผุพังไปทุกวัน ห้ามก็ไม่ฟัง

อยากให้มัน คงทนถาวร อยู่ยาวนาน ก็เป็นไปไม่ได้

บ้านที่สาม คือ ตัวอัตตา ที่ความคิดจิตใจสร้างขึ้น

แล้วสมมติให้เล่นบท เป็นตัวนั่นตัวนี่

มีตำแหน่ง ยศฐาบรรดาศักดิ์ มีฐานะทางสังคมรองรับ

แต่พอถึงวันเกษียณอายุ บ้านหลังนี้ พังลงในพริบตา

จะยื้อยุดอย่างไรก็ไม่ได้

..

บ้านที่แท้จริง คือ ความรู้สึกที่มันสงบ

อยู่ในส่วนลึกของจิตใจ

ถูกความคิดและอารมณ์ต่างๆปกคลุมไว้

ต้องอาศัย...การเจริญสติ ให้เกิดสมาธิ และปัญญา

จึงจะมองเห็น และ เข้าไปอาศัยในบ้านหลังนั้นได้

บ้านหลังนี้ เป็นอกาลิโก อยู่ได้ตลอดกาล ไม่มีวันผุพัง

มีความสมบูรณ์พร้อมในตัว ไม่ต้องการเครื่องเรือน

หรือของตกแต่งใดๆเพิ่มเติม

คนที่จะเข้าไปได้ ต้องวางทุกอย่างให้หมดเสียก่อน

จึงจะเข้าไปอาศัยได้

ชีวิตของเราทุกคน เหมือนการเดินทาง

แวะพักชั่วคราว เข้าบ้านหลังนั้น ออกหลังนี้ เรื่อยไป

แต่ไม่เคยสบายใจได้นาน

เพราะมันไม่สงบ เหมือนได้อยู่บ้านตนเอง

บ้านที่แท้จริงของเราอยู่ที่ไหน ?

หลวงพ่อชา สุภัทโท ท่านสอนว่า..

"ความสงบ" นั้นแหละ คือบ้านจริงๆของเรา