ค่านิยมแห่งชีวิต

Last updated: 16 ต.ค. 2560  |  413 จำนวนผู้เข้าชม  | 

ค่านิยมแห่งชีวิต


ผู้อัจฉริยะ คือ ผู้สามารถที่วางตัวเอง ถูกที่

ส่วนผู้โง่เง่าในสายตาเรา อาจจะเป็นผู้มีความสามารถ ที่บังเอิญวางตัวเองผิดที่ นั่นเอง

ตัวอย่างเช่น..

คุณกับคนป่าผู้หนึ่ง ขณะหลงทางในป่าอัฟริกา ขาดแคลนทั้งน้ำและอาหาร

ในภาวะเช่นนั้น คุณต้องถือว่าคนป่าผู้นี้เป็น อัจฉริยะ เพราะเขารู้วิธีเอาตัวรอดในป่า

ในทางกลับกัน หากคุณพาคนป่าเข้าเมือง สั่งให้เขาใช้คอมพิวเตอร์

สถานการณ์จะกลับหน้ามือเป็น หลังมือ เพราะเขากลายเป็น idiot ไปแล้ว

คนเราเกิดมาย่อมใช้ได้ ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

นักวิทยาศาสตร์บางคน แยกบันไดเสียงไม่ออก จิตรกรบางคน เขียนจดหมายไม่เป็น

แต่คนเหล่านี้ วางตัวเองถูกที่ จึงประสบความสำเร็จใหญ่หลวง

Picasso เดิมทีอยากจะเป็นกวี แต่บทกวีของเขาถูก Gertrude Stein กวีหญิง วิจารณ์จนไม่มีชิ้นดี

แต่เพราะมีสุภาพสตรีคนหนึ่ง มาสะกิดเตือน เขาจึงวางตัวเองในจุดใหม่

จนกลายเป็น จิตรกรผู้ยิ่งใหญ่



อันที่จริง ผู้คนและเรื่องราวต่างๆ ล้วนน่าชื่นชมทั้งนั้น ถ้าอยู่ในกาลเทศะที่เหมาะสม

เช่น ซุปรสเด็ด เมื่อหยดลงบนเสื้อเชิ้ต กลับกลายเป็นจุดด่างพร้อย

คำหวานลับเฉพาะบนเตียง เมื่อเล็ดลอดไปสู่สาธารณชน กลับกลายเป็นคำหยาบโลน

แปลกดีไหม

อาหารที่อมอยู่ในปาก ถ้าบ้วนออกมา ดูน่าขยะแขยง

ถ้ากลืนเข้าไป กลับมีคุณค่า ทางโภชนาการ

ต่อให้เป็นขยะสกปรกสิ้นดี ถ้าวางถูกที่ เช่น ฝังกลบดิน ก็จะกลายเป็นปุ๋ย หล่อเลี้ยงดอกไม้งาม และผลิตอาหารสุขภาพ ให้เรา

อาจกล่าวได้ว่า ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใด คนใด ต่ำต้อยหรือไร้ประโยชน์

ทุกคน ทุกสิ่ง ถ้าวางอยู่ถูกที่ถูกเวลา ย่อมอำนวยประโยชน์ได้ทั้งนั้น

ขอขอบคุณ ผู้เขียน (ไม่ทราบว่าเป็นใคร)

Powered by MakeWebEasy.com