อิ่มเดียว หลับเดียว

อิ่มเดียว หลับเดียว

คืนหนึ่งในพระราชฐาน ขณะที่ทรงครองราชสมบัติใหม่ๆ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จลงมาทรงพระราชดำเนินไปรเวท(เดินเล่น) ตอนนั้นทรงเสด็จฯ ผ่านหน้าข้าพเจ้าซึ่งกำลังหมอบกราบด้วยความเคารพ ทรงหยุดพระราชดำเนินแล้วมีพระราชดำรัสเรียกชื่อข้าพเจ้า ทรงพระราชดำรัสต่อไปว่า..

“ชีวิตมนุษย์เรานี่ อิ่มเดียว หลับเดียวเท่านั้น”

ข้าพเจ้าทบทวนพระราชดำรัสจนขึ้นใจนึกไม่ออกว่าหมายความว่าอย่างไร อีกสองสามวันต่อมาได้มีโอกาสเข้าไปคุยธรรมะกับพระที่วัดเทพธิดา จึงได้ถามท่านมหาผู้มีเปรียญเป็นดีกรี และได้รับคำตอบให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง

“โยมเฉลิมศักดิ์ คำนี้น่ะ ผู้ที่ได้กล่าวถึงนี้เป็นผู้มีความรู้ในพระสัจธรรมของพระบรมศาสดาไม่น้อยเลย และยังสามารถย่อพระพุทธพจน์อันมีความหมายยาวให้ย่นย่อเข้าใจง่ายอีกด้วย คำว่า ‘อิ่มเดียว หลับเดียว’ นั้น มาจากพระพุทธพจน์ที่ทรงให้ตัดความโลภเพื่อให้ชีวิตเป็นสุข…ให้รู้จักคำว่าพอ

เพราะมนุษย์เรานั้นจะกินได้มากเท่าใด อาหารอันโอชะสักเท่าใด ก็ไม่เกินอิ่มของตน พออิ่มแล้วก็เท่านั้นแหละ อะไรก็ไม่วิเศษอีกแล้ว

การนอนก็เช่นกันจะนอนนานแค่ไหน นอนบนเครื่องนอนอย่างไร ก็แค่อิ่มนอนของตัวเองเท่านั้น เต็มอิ่มแล้วก็ต้องลุกขึ้นมา

มนุษย์เรานั้นวุ่นวายอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะไม่รู้จักอิ่ม ได้มาอิ่มแล้วก็ยังอยากได้อีก นอนอิ่มแล้วก็ยังอยากนอนอีก อยากได้ให้มันมากขึ้นไปอีก ถ้าคนเรายึดในหลักว่าอิ่มเดียวหลับเดียว โลกก็จะเป็นสุขไม่ต้องแก่งแย่งชิงดีและแสวงหาจนทำให้เดือดร้อนกันไปทั่ว…ชีวิตของมนุษย์ทุกคนก็เท่าเทียมกันด้วย ‘อิ่มเดียว หลับเดียว’ นี่แหละ”

ฟังท่านมหาท่านวิสัชนาแล้ว ผมก็ยกมือท่วมหัวบูชาพระบาทสมเด็จพระภัทรมหาราชและท่านมหาพร้อมกันไป ในใจก็คิดว่า “ทรงเป็นพระสมมติเทพอุบัติโดยแท้ ทรงศึกษาแม้ทางธรรม คู่ไปกับทางโลก ทรงเป็นธรรมิกราชันย์ ผู้ยิ่งด้วยพระปรีชาสามารถและพระปฏิภาณ”

(Edit จาก ‘เรื่องหลัง จากวังหลวง’ ของอดีตตำรวจหลวง เฉลิมศักดิ์ รามโกมุท)

Cr.ตามรอยพ่อ